ایجکت... تصمیمی سخت از مرگ !
نشانی
این شرکت در اینترنت :http://www.martin-baker.com/about-us.aspx
از آن
تاریخ بیشتر هواپیماهای غربی مجهز به صندلی های ساخته این شرکت میباشند و آخرین
نمونه صندلی های پرتابی آنها در جنگنده مشترک "اف-35" استفاده شده است.این شرکت
همچنین پیش و در حین جنگ جهانی دوم چندین هواپیمای نظامی را طراحی کرد که هیچکدام
از آنها وارد خدمت نشدند!
برخلاف تصور عامه مردم، صندلی خلبان اصلا صندلی نرم و راحتی نیست برعکس خیلی هم سفت و ناراحت است، همه جای این صندلی با حساب طراحی شده و سفت بودنش برای این است که خلبان روی آن محکم قرار بگیرد تا موقع اجکت ضربه به وی وارد نشود.فشار بسیار بالایی در هنگام اجکت به خلبان وارد میشود که اگر از آمادگی بدنی بالایی برخوردار نباشد دچار جراحات جبران ناپذیری میشود که قطع نخاع شدن و شکستن دست و پا نمونه هایی از آنهاست، ترس از اینها باعث میشود بعضی از خلبانان سقوط و کشته شدن را به اجکت ترجیح بدهند .به قول یکی از دوستان خلبان تامکت : تصمیم گیری برای ایجکت از فرایند ایجکت دشوارتراست. چون فضای داخل کابین خیلی تنگ و فقط برای نشستن یک نفر جا دارد، خلبان موقع اجکت باید کاملا دست و پایش را جمع کند که به کناره های کابین برخورد نکند. به محض کشیدن اهرم اجکت ضامن کاناپی رها شده و کاناپی با فشار هوایی برخوردی به آن که ناشی از سرعت هواپیماست از هواپیما جدا شده بعد از آن صندلی به بیرون پرتاب میشود، چون خلبان به صندلی بسته میشود بعد از پرتاب باید ضامن بند های بستن خلبان (هارنس ها ) رها شوند تا خلبان از صندلی جدا شود.
حداقل ارتفاع ایمن برای عمل ایجکت معمولا 45
متر است و کمتر ازآن بسیار خطرناک است.درکل اگر ارتفاع هواپیما از سطح دریا در
هنگام اجکت کمتر از 5 کیلومتر باشد بعد از اجکت صندلی از خلبان جدا شده و خلبان با
چتر خود پایین می آید ولی اگر بیشتر از این فاصله باشد چون مقدار اکسیژن موجود در
هوا برای تنفس خلبان کم است باید از کپسول اکسیژنی که در صندلی قرار دارد استفاده
کند به همین علت صندلی موقع اجکت از خلبان جدا نشده و تا ارتفاع زیر5 کیلومتری
همراه خلبان است ، مقدار اکسیژن موجود در کپسول برای تنفس ده دقیقه خلبان کفایت
میکند، کارتریج های دو راکت زیر صندلی خلبان را به ارتفاع صد متری از هواپیما
پرتاب میکنند.فقط تصور کنید که چه فشاری در آن لحطه به خلبان وارد میشود.در زمان Eject فشاری در حدود 16g به خلبان وارد میگردد،درحقیقت Eject کردن از مردن بهتر است!! صرفا بحث فشار
نیست،تازه اگر پروسیتجر ایجکت کاملا صحیح انجام شودو ایجکشن سیت درست عمل کند،موضوع g پیش می آید!ما در زمان جنگ ایجکت در
ارتفاع 26000 پا داشتیم که در آن مورد خلبان یک چشمش رو از دست داد...موردی هم داشتیم که یک خلبان
3 بار ایجکت کرده بود(شهید علی ابوعطا که در ایجکت چهارم در31 خرداد1383 درارتفاع5
متری زمین ایجکت و به شهادت رسیدند)
سیستم صندلی های ساخت مارتین بیکر که روی اکثر
جنگنده های آمریکایی تابحال نصب شده است ایمن ترین در نوع خود است. لوازمی که در این صندلی پران میشود پیدا کردبه
این شرح است :
1- غذا به اندازه ي سه روز.
2- شكلات.
3-يك كلت.
4 - يك كلت منور.
5- يك قايق بادي مخصوص دراپ در آب.
6-يك قلاب ماهي گيري.
7-يك دستگاه شبيه كباب پز براي طبخ
غذا.
8-يك پودر مخصوص كه اگر خلبان در آب
دراپ كند با آن ريختن آن پودر كوسه ها دور مي شوند.
9-بسته ي كمك هاي اوليه.
10- چاقوي معروف و بسيار تيز MC 1 كه حتي قادر به بريدن مفتول
فلزي مي باشد.
11- آينه براي علامت دادن در روز.
12- يك تشك بادي كه اگر خلبان بالاي
جنگل دراپ كند.اين تشك اطراف بدن او را مي پوشاند تا به خلبان آسيبي نرسد.
14-قرص تصفيه آب
15- کپسول اکسیژن برای 10 دقیقه