ناپالم ماده‌ای آتش‌زا و نوعی بمب محتوی نوعی ترکیب مایع، ترجیحاً بنزین است با اکتان ۸۰ و یکی از پودرهای ام ۱ یا ام ۲ یا ام ۹، که پس از پرتاب و برخورد به هدف، مادهٔ ژلاتینی تولید کند و با شعله و حرارت زیاد بسوزد.

ناپالم از بنزین یا پلی‌استیرن یا نفت، به‌همراه موادی که به آن ویژگی ژله‌ای و چسبندگی می‌دهند، مانند صابون یا یونولیت (مقوای آکاسیف) ساخته می‌شود.
این مادهٔ آرام‌سوز و چسبنده، بدنه اجسام و انسان را کم‌کم و به‌شدت می‌سوزاند.

چند قطره ناپالم جسمی ۲x۲ متر مکعب را نابود می‌کند. بدون تماس مستقیم نیز می‌تواند با حرارتی بین ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ درجه سانتی گراد اجسام را نابود کند. ناپالم آب‌گریز است. آتش ناپالم به سادگی با آب خاموش نمی‌شود.

در بمب های ناپالم عادی معمولاً از ترکیب 21% بنزین و 31% ماده پلی‌استیرن یا نفت یا گازوئیل ( جهت بالابردن اکتان ) استفاده شده است.

امروزه امریكا و اسرائیل از مواد جدیدی مانند فسفر سفید در بمب های ناپالم نسل جدید ساخت کشورهای خود به این منظور استفاده می كنند که تاثیرات بسیار هولناکی دارد

به این ترتیب که در حجم برابر اگر شعله ناپالم A در حدود 15-30 ثانیه دوام داشته باشد ، ناپالم B در حدود 10 دقیقه به سوزاندن هولناک خود ادامه خواهد داد.

ایالات متحده امریكا در جنگ ویتنام و كره به طور گسترده از بمب ها ناپالم اِی و بی علیه تمامی اهداف نظامی ، شبه نظامی و غیر نظامی به بیرجمانه ترین شکل در قالب بمب ناپالم هواپرتاب بی‌ال‌یو-۱ . استفاده كرد.