.دومین تلاش برای اخذ گواهینامه در سال 1979 نیز بی نتیجه بود.پس از دومین تلاش شرکت Xi’an برای اخذ گواهینامه که با شکست رو به رو شد ، این شرکت شروع به تجدید نظر و تعویض موتور های هواپیما کرد.اولین نمونه از این هواپیما پس از تعویض موتورها با دو موتور توربو پراپ WJ-5A-1 با قدرت 2900 اسب بخار در سال 1980 اولین پرواز خود را انجام داد و طرح نهایی آن مورد تصویب قرار گرفت و توانست گواهینامه مربوطه را اخذ کند.این هواپیما در ژوئن سال 1984 توانست مجوز حمل مسافر را نیز کسب کند.تا سال 1992 ، 85 فروند از این هواپیما تولید و تحویل مشتریان داده شده بود.طراحی Y-7 در زمان خود بسیار قدیمی و منسوخ بود لذا شرکت Xi’an اقدام به نصب سیستم ها و ایونیک غربی با کمک شرکت هنگ کنگی HAECO در سال 1980 کرد.نمونه بهبود یافته Y-7-100 نام گرفت.در این نمونه بسیاری از اشکالات نسخه قبلی رفع شد.دستگاه های الکترونیکی مدرن غربی بر روی هواپیما نصب شد و تعداد خدمه پرواز از 5 نفر به 3 نفر کاهش یافت.

نمونه دیگری از این هواپیما که از بهینه سازی نمونه Y-7-100 ساخته شده است Y-7-200A نام دارد.این نمونه در سال 1993 پرواز کرد و توانست تاییده حمل مسافر را در سال 1998 کسب کند.این هواپیما دارای بدنه ای کشیده تر و صندلی های بیشتر (بین 56 تا 60 صندلی) است.این نمونه از دو موتور توربو پراپ PW127C استفاده می کند که دارای مصرف سوخت کمتر و همینطور صدای کمتری است.خدمه این نمونه از هواپیمای Y-7 دو نفر شامل خلبان و کمک خلبان است.بر اساس این نمونه هواپیماهای: Y-7-200B و  MA-60 برای مصارف تجاری تولید شده اند.

هواپیمای ترابری Y-7H (نام تجاری:Y-7H-500)  در واقع نسخه نظامی هواپیمای Y-7 محسوب می شود.این هواپیما در اواخر دهه 1980 و بر اساس دو هواپیمای آنتونوف-24 و آنتونوف-26 ساخته شد و در سال 1989 اولین پرواز موفقیت آمیز خود را انجام داد.این هواپیما از موتورهای توربو پراپ بهبود یافته WJ-5E استفاده می کند و علاوه بر آن یک موتور توربو جت کمکی برای موارد اضطراری بر روی موتور سمت چپ هواپیما نصب شده است.این هواپیما دارای ایویونیک و دستگاه های خودکار پیشرفته و مدرنی در کاکپیت خلبان است که باعث شده است بسیاری از کارها از دوش خلبانان برداشته شده و به دستگاه های خودکار سپرده شود در حالی که در نسخه های اولیه هواپیمای Y-7 اکثر فرمان ها باید توسط خدمه داده می شد که این خود باعث افزایش خدمه پروازی و در نتیجه هزینه های پرواز شده بود.تغییر دیگری که در این نمونه اتفاق افتاده است اضافه شدن یک رمپ بارگیری در عقب هواپیماست که کار بارگذاری را راحت تر و سریع تر می کند.تخلیه بار و باز کردن رمپ بارگیری توسط سیستم های هیدرولیکی و الکترونیکی نصب شده در کابین خلبان انجام می شود.تخمین زده می شود که هواپیمای ترابری Y-7H در اواخر سال 1990 وارد خدمت نیروی هوایی چین شده باشد.همچنین نیروی هوایی چین از نمونه های مسافربری و تجاری(Y-7-200B و MA-60) نیز به منظور جابجایی فرماندهان استفاده می کند.

نمونه ها:
Y-7(نسخه اولیه):اولین پرواز را در 25 دسامبر 1975 انجام داد.از این نمونه تنها 4 فروند ساخت شد.
Y-7(نسخه بهبود یافته):این نمونه در سال 1980 تولید شد ، دارای 5 خدمه پروازی است و از موتورهای 1-WJ-5A با قدرت 2900 اسب بخار استفاده می کند.
Y-7-100:نمونه مسافری با ایویونیک غربی ، دارای سه نفر خدمه و موتورهای بهینه شده.
Y-7-200A/B:نمونه مسافری بهبود یافته با ایویونیک غربی و سه نفر خدمه.
Y-7H:نمونه ترابری نظامی با رمپ بارگیری.
MA-60:نمونه مسافربری بهبود یافته برای مصارف تجاری.
Y-7G:نمونه مسافربری بهبود یافته برای ارتش چین.

مشخصات:
خدمه:2-3-5 نفر
بیشینه وزن قابل حمل:5500 کیلوگرم
طول:24 متر
ارتفاع:2.9 متر
عرض:8.5 متر
وزن خالی:14,988 کیلوگرم
بیشینه وزن هنگام برخاست:21,800 کیلوگرم
موتور:دو موتور توربو پراپ WJ-5A-1 - WJ-5E-PW127C + یک موتور کمکی توربو جت PY19A-300
بیشینه سرعت:513 کیلومتر در ساعت
برد:بین 910 تا 1982 کیلومتر(در مدل های مختلف)
بیشترین ارتفاع پروازی:8,750 متر
کاربران:چین-ایران-کامبوج-لائوس- موریتانی